Actuele Overbevissing Statistieken
Jaarlijks wordt wereldwijd ongeveer 100 miljoen ton vis gevangen.
De statistiek die u ziet, ‘Jaarlijks wordt wereldwijd ongeveer 100 miljoen ton vis gevangen’, beschrijft de totale hoeveelheid vis die elk jaar over de hele wereld uit de oceanen, zeeën en andere waterbronnen wordt gehaald. Het geeft een indicatie van de mate waarin de mensheid afhankelijk is van visserij voor voedsel, werkgelegenheid en economische activiteit. Hoewel 100 miljoen ton een enorm aantal is, wordt het belang hiervan pas echt duidelijk als u zich realiseert dat dit gewicht gelijk staat aan ongeveer 100 miljoen kleine auto’s of 50 miljoen olifanten. Dit toont ook de enorme druk aan die we op onze mariene ecosystemen uitoefenen, wat vragen oproept over duurzaamheid en het behoud van onze waterbronnen voor toekomstige generaties.
Ongeveer 50% van de wereldbevolking is afhankelijk van vis als hun primaire bron van eiwitten.
Vanuit een statistisch oogpunt laat de genoemde informatie zien dat vis een essentiële bron van voeding is voor de helft van de wereldbevolking. Wanneer we zeggen dat “ongeveer 50% van de wereldbevolking afhankelijk is van vis als hun primaire bron van eiwitten”, bedoelen we dat de helft van alle mensen op aarde vis eten als hun voornaamste bron om eiwitten binnen te krijgen. Eiwitten zijn cruciale bouwstoffen voor het lichaam, die voornamelijk worden gebruikt voor het herstellen van cellen en het aanmaken van nieuwe cellen. Dit betekent dat, voor deze mensen, vis een sleutelcomponent is in hun dieet om gezond te blijven. Zonder vis zouden zij mogelijk niet genoeg eiwitten consumeren, wat gezondheidsproblemen zou kunnen veroorzaken. U, als lezer, kunt hieruit opmaken dat de visindustrie een significant belang heeft in het behouden van onze mondiale gezondheid.
VN meldt dat 30% van de visbestanden overbevist is, wat betekent dat ze zich niet langer op een biologisch duurzaam niveau reproduceren.
Uit de statistiek die gepubliceerd is door de Verenigde Naties (VN), blijkt dat 30% van de visbestanden overbevist is. Dit betekent dat een derde van de vispopulaties op aarde zo intensief bevist wordt dat ze zich niet meer op een duurzaam niveau kunnen voortplanten. Met andere woorden, de ontginningsdruk op deze visbestanden is zo hoog dat hun biologisch herstel in gevaar komt. Er worden meer vissen gevangen dan er door natuurlijke reproductie bij komen, waardoor de populatie krimpt. Dit is een ernstig probleem, omdat het de lange termijn overleving van deze visbestanden in gevaar brengt en kan leiden tot hun uitputting of zelfs uitsterven. Dit heeft niet alleen gevolgen voor de biodiversiteit in de oceanen, maar het bedreigt ook de voedselzekerheid en economieën van gemeenschappen die van visserij afhankelijk zijn.
60% van de wereldwijde visbestanden wordt maximaal duurzaam geëxploiteerd.
Dit statistiek geeft aan dat 60% van de wereldwijde visbestanden op het hoogste niveau van duurzaamheid wordt beheerd. In eenvoudige bewoordingen betekent dit dat van alle vis in de wereld, 60% wordt geoogst op een manier die zowel economisch haalbaar is als de lange termijn gezondheid en stabiliteit van de vispopulaties behoudt. Dit wordt gedaan door het bepalen van quota en het handhaven van vangstbeperkingen, zodat de visbestanden zich op natuurlijke wijze kunnen herstellen. U moet begrijpen dat de resterende 40% overbevist kan zijn, wat betekent dat deze visbestanden sneller worden geoogst dan ze zich kunnen herstellen, of onderbenut, wat betekent dat er minder wordt geoogst dan potentieel mogelijk is. Het doel van maximaal duurzame exploitatie is het vinden van een evenwicht tussen economische winst en ecologische duurzaamheid.
90% van de grote roofvissen, zoals tonijn en zwaardvis, zijn verdwenen als gevolg van overbevissing.
De statistiek die u hier ziet, is zowel verontrustend als verhelderend. Het betekent simpelweg dat 90% van de grote roofvissen, waaronder soorten zoals tonijn en zwaardvis, er niet meer zijn door overbevissing. Dit is een dramatische vermindering van het oorspronkelijke aantal van deze soorten. Overbevissing verwijst naar de niet-duurzame praktijk waarbij de visbestanden worden uitgeput door te intensief en te veel te vissen. Het betekent dat we 90 van elke 100 grote roofvissen die vroeger in de oceanen zwommen, hebben verloren. Deze onthutsende statistiek is een sterk signaal over de noodzaak om duurzamere visserijpraktijken te implementeren om de resterende populaties van deze majestueuze zeedieren te redden.
Ongeveer 300.000 walvissen, dolfijnen en bruinvissen sterven elk jaar door bijvangst.
Bijvangst is een term die gebruikt wordt in de visserij-industrie om te verwijzen naar de onbedoelde vangst van niet-doelsoorten. Dit kan allerlei soorten zeedieren omvatten die niet bedoeld waren om te vangen, waaronder walvissen, dolfijnen en bruinvissen. Volgens de statistieken die we hebben, sterven er ongeveer 300.000 van deze zeedieren per jaar als gevolg van bijvangst. Dit betekent dat ze verstrikt raken in netten en andere visuitrusting en het resultaat is vaak fataal. Het is een ernstig probleem dat aantoont hoe menselijke activiteiten indirect een drastische impact kunnen hebben op het mariene ecosysteem. Voor u als lezer kan dit inzicht geven in de verstrekkende gevolgen van onze voedselproductie en wellicht aanmoedigen tot steun voor duurzamere visserijpraktijken.
De Europese visserij sector leidt jaarlijks een economisch verlies van 2 miljard euro als gevolg van overbevissing.
Overbevissing is een ernstig probleem dat aanzienlijke economische gevolgen heeft voor de visserijsector in Europa. Dit probleem leidt in feite jaarlijks tot een economisch verlies van 2 miljard euro. Dat houdt in dat het excessief vissen, dat wil zeggen meer vissen vangen dan de populatie zich kan herstellen, niet alleen schadelijk is voor de mariene biodiversiteit, maar ook een negatieve financiële impact heeft op de visserijsector. Bovendien, terwijl de visserij-industrie in Europa een dergelijk aanzienlijk economisch verlies lijdt, ervaart het ook de aanvullende kosten van het herstellen van de uitgeputte visbestanden. Voor u betekent dit dat de prijs die u betaalt voor visproducten mogelijk hoger zou kunnen zijn en dat de beschikbaarheid van bepaalde soorten vis die u graag eet, kan afnemen.
Er zijn meer dan 4 miljoen vissersboten actief op onze oceanen.
De statistiek geeft aan dat er meer dan 4 miljoen vissersboten actief zijn op onze oceanen. Dit betekent dat je kan visualiseren dat er te allen tijde een enorme vloot van schepen bezig is met vissen of zich voorbereidt om uit te varen voor een vangst. Deze schepen variëren waarschijnlijk van kleine, traditionele boten tot gigantische commerciële trawlers. Deze cijfers onderstrepen het belang van de visserij voor de wereldwijde economie en voedselvoorziening, maar duiden ook op de druk die op onze oceanen wordt gelegd. Het mag u eraan herinneren hoe cruciaal duurzame visserijpraktijken zijn, niet alleen voor de gezondheid van onze oceanen, maar ook voor de miljoenen mensen die afhankelijk zijn van de visserij voor hun inkomen of voedselvoorziening.
De Noordzee, één van de meest beviste zeeën ter wereld, huisvest nog maar 5% van zijn oorspronkelijke volwassen kabeljauwpopulatie.
De statistiek die u leest geeft een zorgwekkend beeld van de huidige toestand van de kabeljauwpopulatie in de Noordzee. De Noordzee is een van de meest beviste zeeën ter wereld en heeft te lijden onder intensieve visserij en andere vormen van menselijke invloed. Volgens de gegevens is slechts 5% van de oorspronkelijke volwassen kabeljauwpopulatie overgebleven. Dit betekent dat de populatie volwassen kabeljauwen – de vissen die zich voortplanten en dus essentieel zijn voor de voortzetting van de soort – drastisch is afgenomen. Het belang van deze statistiek ligt in het feit dat het een duidelijk signaal geeft dat er dringend maatregelen nodig zijn om de populaties te beschermen en te herstellen, om niet alleen het voortbestaan van de kabeljauw, maar ook de ecologische gezondheid van de Noordzee te waarborgen.
Het percentage overbevissing in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee is het hoogst van alle zeegebieden, maar liefst 62,2%.
Overbevissing verwijst naar de situatie waarbij er zo veel vis gevangen wordt dat de vispopulatie zich niet op een natuurlijke manier kan herstellen. In de Middellandse Zee en de Zwarte Zee is deze situatie bijzonder ernstig. Uit de statistieken blijkt dat maar liefst 62,2% van de vissoorten in deze zeeën overbevist is. Dit betekent dat van alle zeegebieden wereldwijd, de Middellandse Zee en de Zwarte Zee de hoogste percentages overbevissing kennen. Dit hoge percentage is zeer zorgelijk, want zonder herstelmaatregelen kunnen deze vissoorten uitsterven, wat een grote invloed kan hebben op het hele mariene ecosysteem. Deze statistiek is een duidelijk signaal dat wij passende maatregelen moeten nemen om de continue degradatie van deze zee-ecosystemen te voorkomen.
In de Zuid-Chinese Zee neemt de gemiddelde grootte van de vangst af door overbevissing – van ongeveer 10 kilogram in de jaren ’50 naar ongeveer een halve kilogram nu.
U merkt wellicht op uit de verstrekte statistiek dat er een significante vermindering is in de gemiddelde grootte van de vangst in de Zuid-Chinese Zee, van ongeveer 10 kilogram in de jaren ’50 naar slechts een halve kilogram tegenwoordig. Deze drastische afname wordt toegeschreven aan overbevissing. Overbevissing betekent dat de vissen worden gevangen in een tempo waarin ze zichzelf niet snel genoeg kunnen reproduceren om hun populatie te behouden. Dit resulteert uiteindelijk in een reductie van de vispopulatie en daarbij ook een verkleining van de grootte van de gemiddelde vangst. De semi-leege netten tonen de fysieke impact van overbevissing – een bedreiging die, indien niet aangepakt, kan leiden tot ernstige ecologische, economische en sociale gevolgen.
Wereldwijd verliezen we jaarlijks ongeveer 83 miljard dollar als gevolg van overbevissing.
De statistiek die aangeeft dat we wereldwijd jaarlijks ongeveer 83 miljard dollar verliezen door overbevissing, belicht een ernstig economisch probleem van duurzaamheidskwesties. Overbevissing verwijst naar de praktijk waarbij vissen sneller worden gevangen dan hun populaties zich kunnen herstellen. Dit resulteert niet alleen in de uitputting van vispopulaties, maar heeft ook belangrijke economische gevolgen. Jaarlijks wordt er geschat dat we 83 miljard dollar aan potentiële inkomsten verliezen, geld dat door duurzamere visserijmethoden zou kunnen worden gegenereerd. Deze inkomsten kunnen voortvloeien uit directe verkoop van vis, toerisme, banen in de visserijsector, en meer. Dus, wanneer u deze statistiek leest, is het belangrijk om te begrijpen dat het niet alleen gaat over milieubehoud, maar ook over economische welvaart en duurzame groei.
Volgens een studie in 2006 zijn als er niets verandert, de oceanen in 2048 leeggevist.
Uit de gehanteerde statistiek in deze studie uit 2006 blijkt dat als we niets veranderen aan de huidige visserspraktijken en maritieme regelgevingen, de oceanen tegen het jaar 2048 leeg zullen zijn wat vissen betreft. Dit betekent dat we, volgens het huidige tempo van overbevissing, vervuiling en andere schadelijke menselijke activiteiten, tegen die tijd alle commercieel waardevolle vissoorten zodanig zouden hebben uitgeput dat ze niet langer in aanzienlijke hoeveelheden in het wild voorkomen. Het is dan ook een krachtige oproep tot dringende actie om de huidige praktijken te veranderen en duurzamere methoden voor visserij en zeebeheer te implementeren. Zonder dergelijke veranderingen, waarschuwt de studie, zouden de gevolgen zowel voor het mariene ecosysteem als voor de miljoenen mensen die voor hun levensonderhoud en voedselzekerheid op de zee vertrouwen, verwoestend zijn.
Iedereen op aarde kan elk jaar tien kilo vis eten, dankzij de huidige visvangst.
Deze statistiek verwijst naar de wereldwijde productie van visserijproducten en de verdeling ervan onder de wereldbevolking. Concreet betekent dit dat als men alle vis die elk jaar wordt gevangen zou verdelen onder de gehele wereldbevolking, iedereen in staat zou zijn om tot tien kilo vis per jaar te consumeren. Zo’n algemeen cijfer geeft ons inzicht in de omvang van de wereldwijde visserij en het potentieel van maritieme bronnen om bij te dragen aan de voedselvoorziening van de wereld. Het is echter belangrijk op te merken, dat deze statistiek een algemeen beeld schetst en geen rekening houdt met ongelijkheden in de verdeling van visserijproducten. Bovendien hangt de mogelijkheid voor u om daadwerkelijk tien kilo vis per jaar te consumeren af van andere factoren zoals beschikbaarheid, prijs en dieetvoorkeuren.
Overbevissing, verlies van leefgebied en vervuiling hebben geleid tot een afname van 49 procent van de mariene bevolking tussen 1970 en 2012.
U moet zich bewust zijn van het feit dat onze oceanen en mariene bevolking onder erge druk staan. Naar aanleiding van een voorname statistiek, is het verontrustend om te weten dat er van 1970 tot 2012 een drastische afname van 49 procent in het aantal maritieme levensvormen heeft plaatsgevonden. Deze afname wordt rechtstreeks veroorzaakt door overbevissing, vernietiging van leefgebieden en vervuiling. Overbevissing verlaagt de populaties van bepaalde soorten tot een punt waarop ze niet snel genoeg kunnen regenereren. De vernietiging van leefgebieden, vaak door menselijke handen, elimineert de plekken waar deze soorten leven, broeden en zich voeden. Tot slot draagt ook vervuiling bij aan de afname van de mariene bevolking, door het water waarin ze leven toxisch te maken. Deze gecombineerde factoren hebben drastisch bijgedragen aan de vermindering van de helft van de mariene bevolking in een periode van slechts 42 jaar.
Referenties
0. – https://www.wnf.nl
1. – https://www.fao.org
2. – https://www.wur.nl